کودکانرا به اجبار نبوسید

کودکان را به اجبار نبوسید

بوسیدن نوزادان و کودکانممکن است از روی علاقه باشد اما گاه کودک را دچار مشکلاتی جسمی و در آینده روحی میکند ، کودکانرا به اجبار نبوسید .

آیا تا بهحال برایتان پیش آمده کودکی رااز سر محبت بیش از اندازه، برخلاف میل او ببوسید یا در آغوش بکشید؟

متاسفانه یکی از عادت های ناسالم ما ایرانی ها این است که نمی دانیم چطور و چقدر احساسات خود را بهدیگران، مخصوصا کودکانمان بروز بدهیم و خیلی هایمان هم مدیریت و کنترلی بر احساسات و هیجان های خود نداریم. این ضعف مدیریت و کنترل، می تواند برای کودک ، بسیار بیشتر از ما بزرگ ترها آزاردهنده باشد.

منظورتان از سواد عاطفی چیست؟

سواد عاطفی یعنی اینکه بتوانیم احساسات خود و طرف مقابلمان رابشناسیم و آنها را کنترل کنیم. فردی که سواد عاطفی داشته باشد، سعی نمی کند به زور و اجبار، احساسات و هیجان های خود رابه دیگری تحمیل کند.

این فرد، تمام تلاش خود رامی کند تا فرد مقابلش رادر شرایطی قرار بدهد تا او هم خواسته ای مشابه خواسته خودش داشته باشد. یعنی اگر شما به اندازه کافی سواد عاطفی داشته باشید و نتوانید فرزندتان یا کودکی را که دوست دارید برای بوسیدن و بوسیده شدن یا در آغوش کشیده شدن سر وجد بیاورید و او را طالب این کار کنید، با اعمال کنترل بر احساسات و هیجان های درونی تان، از انجام این عمل خودداری خواهید کرد.
حتی یک بوسه ملایم یا در آغوش کشیدن معمولی هم می تواند باعث آزار روانی آن کودک شود و از آنجا که شما او رادوست دارید، بهطور حتم راضی به آزار دیدنش نخواهید شد.

بوسیدن و در آغوش کشیدن اجباری بچه ها، حتی اگر بهدلیل محبت بیش از اندازه بهآنها باشد هم می تواند نوعی کودک آزاری محسوب شود. این اقدام می تواند علاوه بر کودک آزاری فیزیکی، نوعی کودک آزاری هیجانی هم محسوب شود که البته هیجانی بودن آن، پررنگ تر از فیزیکی بودنش است.

مردم باید بدانند دوست داشتن یک طرفه، حتی در مورد بچه ها، دردسرساز و اقدامات بعدی ناشی از آن هم نوعی بی سوادی عاطفی است. بهعبارت ساده تر، یا باید پتانسیل و قدرت آن راداشته باشیم که احساس و هیجان ناشی از دوست داشتن رادر فرد مقابلمان هم ایجاد کنیم، یا آنقدر توانمند و باسواد باشیم که بتوانیم احساسات خود را کنترل کنیم و آنها را برخلاف میل طرف مقابلمان بروز ندهیم.

واقعیت این است که خیلی از بچه ها بهطور ذاتی دارای این قدرت هستند و ما با رفتار نادرست خود، قدرت های ذاتی مانند توانایی «نه» گفتن رااز آنها می گیریم. مثلا فرض کنید فردی مانند خاله، عمه یا یکی از دوستان خانوادگی تان، فرزند شما راببوسد یا او را در آغوش بکشد؛ فرزندتان هم در برابر این رفتار، جای بوسه را پاک کند یا به زور خودش را از آغوش طرف مقابل بیرون بکشد. چه کار می کنید؟ به طور حتم، خیلی از ما در چنین شرایطی، فرزند خود را سرزنش می کنیم و به او می گوییم:«وای! خیلی کار بدی کردی! عمه تو را دوست دارد که می بوسدت.» در چنین شرایطی، اجازه نمی دهیم فرزندمان «نه» گفتن را تجربه کند. ما باید بچه ها را در مقابل این موقعیت هایی که ممکن است در طول زندگی بارها و بارها برایشان تکرار شود، آزاد بگذاریم.
باید بهعنوان بزرگ تر، بچه ها رااز همان سن کودکی با سواد عاطفی آشنا کنیم و بهآنها بگوییم این همه طلب احساسات و عواطف، کمکی به او یا اطرافیان نمی کند.



بوسیدن لب کودک هرگز

بارها و بارها در مورد بوسیدن نوزادان هشدارهای از سوی متخصصان داده شده است و برای شفاف سازی این هشدارها علت نیز بیان شده اما چقدر بهآن اهمیت می دهیم ؟ از نوزادی که با بوسه از دچار آنفولانزا و مرگ شد تا نوزاد دیگری که تا آخر عمر به بیماری ایدز مبتلا گشت تنها مواردی از عوارض بوسیدن کودکانکم سن و سال است .

براساس اظهارات دکتر ریچارد مارکس، دندان پزشک مشهور ، دندان های بچه قادر بهمبارزه با اثرات مخرب باکتری ها نیستند و این باعث می شود نسبت بهعفونت آسیب پذیر شوند.

دکتر مارکس مستقلا بیان کرد :دندان های کودکاننسبت به جوانان عاج و مینای متفاوتی دارد ، مینای دندان کودکانبسیار نازک است و به اندازه مینای بزرگ سالان قوی نیست ، بنابراین به احتمال زیاد با هرگونه تماس با باکتری ها خیلی زود می پوسد .”

او هشدار می دهد والدین باید مراقب انتقال بزاق دهنشان بهدهان کودک باشند چون باکتری های استرپتکوس از بزرگسال بهکودک منتقل می شود . این باکتری باعث پوسیدگی دندان بچه می شود و روی بافت و زبان بچه تاثیر می گذارد حتی قبل از اینکه دندان رشد کند ؛ بنابر گفته دکتر مارکس بچه ها با این رفتار اشتباه بزرگترها می توانند آنفولانزا ، سرما خوردگی ، ویروس هایی مثل تب خال بگیرند.

او همچنین توصیه می کند والدین تلاش کنند کارد و چنگال و قاشق رابا فرزند خود مشترک استفاده نکنند غذایشان رافوت نکنند و یا لبهای آن ها را نبوسند. او اضافه می کند:” کودک را به طور مرتب به دندان پزشکی ببرید”. مجله تایم .